May 30, 2018
Aflevering 23 van de podcastserie is een gesprek tussen Gerben Hermanus en de verbindende ontregelende kunstenaar Martijn Engelbregt. Het gesprek gaat o.a. over zijn filosofie, het verbindende ontregelen, zijn manier van lesgeven en het nut van stilte en niets doen.
Circus Engelbregt is een verbindende ontregelings-organisatie met het doel de sociale duurzaamheid in de wereld te vergroten. Ze initiëren en ontwikkelen (kunst)projecten die zich op de grenzen van ogenschijnlijk onverenigbare gebieden afspelen. Circus Engelbregt schroomt niet te schuren en zoekt vaak bewust de confrontatie op omdat ze niet geloven in de vastgeroeste wegen van onze hokjesmaatschappij.
Martijn Engelbregt kan met recht een participatief werkende kunstenaar genoemd worden. Waar het bij de kunst doorgaans gaat om het resultaat; het schilderij, de film of het boek, is bij hem het proces om tot een eindproduct te komen minstens zo belangrijk. Engelbregt’s werk is pas geslaagd als de omgeving er een interactie mee aangaat en het omarmt, of afstoot. Engelbregt is als bedenker, initiator en / of organisator sterk verbonden aan zijn werk. Met relatief eenvoudige middelen legt hij complexe, veelal bureaucratische, structuren bloot. Engelbregt ontwerpt processen, formulieren, enquêtes, instituten en ondernemingen, geïnspireerd op werkelijk bestaande structuren. Hij doet voortdurend onderzoek naar de manier waarop mensen reageren als ze uitgenodigd worden om op een andere manier naar schijnbare vanzelfsprekendheden te kijken. Deze reacties zijn een essentieel onderdeel van het werk. Het publiek blijft dus geen toeschouwer, maar het wordt deelnemer en bepaalt mede de uitkomst.
Meer informatie: